Cahit Sıtkı Tarancı'nın Otuz Beş Yaş kitabından en güzel şiirler

"Yaş Otuz Beş", "Desem ki" gibi şiirleriyle edebiyatımızın unutulmazları arasına giren şair Cahit Sıtkı Tarancı, saf şiirin temsilcisiydi. Garip akımından etkilenen ve bu dönem serbest şiir denemeleri yapan Tarancı, Cumhuriyet döneminin önemli şair ve yazarlarından Ziya Osman Saba ile 1928 yılında tanışarak yakın dost oldu. İki şairin arasında Türk edebiyatını etkileyen yazışmalar, Tarancı'nın vefatına dek sürdü. "Yaş otuz beş, yolun yarısı eder" dizelerini bizlere miras bırakan usta şair, yolu tamamlayamadan 46 yaşında vefat etti. İşte Tarancı'nın Otuz Beş Yaş kitabından en güzel şiirler...

7/15

▪ "Neden sonra farkına varıyorsun
Etrafındaki korkunç ıssızlığın.
Yar olsun, dost olsun, ne arıyorsun,
Adresi belli mi vefasızlığın?"

8/15

▪ "Bir kere sevdaya tutulmaya gör;
Ateşlere yandığının resmidir.
Aşık dediğin, Mecnun misali kör;
Ne bilsin alemde ne mevsimidir."

9/15

▪ "Günlerden sonra bir gün,
Şayet sesimi fark edemezsen,
Rüzgarların, nehirlerin, kuşların sesinden,
Bil ki ölmüşüm."

10/15

▪ "Ve neden sonra
Tekrar duyduğun gün sesimi gök kubbede
Hatırla ki mahşer günüdür
Ortalığa düşmüşüm seni arıyorum..."

11/15

▪ "Gel yine gölgemde kur ömrünün çadırını,
Sen ki benim şeklini sevdiğim ilkbaharsın;
Bir doğdun bir de batma, hayatıma kıyarsın!"