İbrahim Tenekeci'den alıntılar

"Artık her insanın son kullanma tarihi var. Çünkü karşımızdakine insan olarak değil, imkân olarak bakıyoruz."

(Sürekli Kayıp, İbrahim Tenekeci)

"Zaman değil de insan geçiyor gibi. Evvela hevesi, sonra kendisi."

(Geldik Sayılır, İbrahim Tenekeci)

"şiirler söyledim belki duyarsın diye
çığlığıydım içinde dilsiz bir şehzadenin
sana seslendim durdum bu küçücük odadan
acımı duy, sensin pusulam benim
ki dünya
silinmiş bir harita
gibi yabancı bana."

(Ulu Orta, İbrahim Tenekeci)

"Kuşku ve inanç arasında sıkışıp kalmaktan daha korkunç bir son yoktur."

(Üzgünlük, İbrahim Tenekeci)

"Hep böyle kaldım dünyanın karşısında;
Durmadan duran..."

(Kimsenin Kalbi, İbrahim Tenekeci)