İbrahim Tenekeci'den alıntılar

Yayınlanma Tarihi: Kasım 13, 2019 Güncelleme Tarihi: Kasım 01, 2020 08:11

"Benim şiirimin yüzü hep sokağa dönüktür." diyen İbrahim Tenekeci, temiz bir Türkçeyle şiirlerini kaleme aldı. Samimiyetle, modernleşmenin yol açtığı sorunları eserlerine aksettirdi. Bu sebeple de 2019 Necip Fazıl Şiir Ödülü'ne layık görüldü. "Bugüne kadar birçok ödül aldım. Sakin biri olmama rağmen, Necip Fazıl Ödülü için heyecanlandığımı söyleyebilirim. İnsanın emeğinin karşılığını alması güzeldir." diyen İbrahim Tenekeci'nin eserlerinden alıntıları sizler için derledik.

6/20

"Zaman değil de insan geçiyor gibi. Evvela hevesi, sonra kendisi."

(Geldik Sayılır, İbrahim Tenekeci)

7/20

"şiirler söyledim belki duyarsın diye
çığlığıydım içinde dilsiz bir şehzadenin
sana seslendim durdum bu küçücük odadan
acımı duy, sensin pusulam benim
ki dünya
silinmiş bir harita
gibi yabancı bana."

(Ulu Orta, İbrahim Tenekeci)

8/20

"Kuşku ve inanç arasında sıkışıp kalmaktan daha korkunç bir son yoktur."

(Üzgünlük, İbrahim Tenekeci)

9/20

"Hep böyle kaldım dünyanın karşısında;
Durmadan duran..."

(Kimsenin Kalbi, İbrahim Tenekeci)

10/20

"İnsanı yerinden eden gözlerin
Suların serin, toprağın haklı
Kusursuz kuşlar, çayırlar ve tay
Anlatma, anlamazlar – hep öyledirler
Ölmekten dönerler her akşam eve
Ekmeği bilirler, bilmezler buğday
Yukarıdan bakarlar, dünyadan sana
Sakın sırrını deme onlara
Düzlükte garipsin, dağlarda pırnal
Bulmuşsun fakat yeniden ara"

(Görmeden Ölmek, İbrahim Tenekeci)