Oğuz Atay’ın yalnızlık çığlığı: "Canım insanlar! Sonunda, bana, bunu da yaptınız"
Türk edebiyatına "Tutunamayanlar"ın yanı sıra çok sayıda önemli eser kazandıran Oğuz Atay, çağını aşan yazarlardandı. Kaleme aldığı roman ve öyküleriyle unutulmaz bir iz bırakan Atay'ın hayatı, düşünceleri ve eserlerine dair ayrıntılar, okur ve edebiyat camiası tarafından her daim merak ve ilgiyle karşılandı. Vefatından yıllar sonra okurlar Atay'ın günlüklerinde "Canım insanlar! Sonunda, bana, bunu da yaptınız." cümleleriyle karşılaştı. Yaşamının son yıllarını yalnızlık içerisinde geçiren bir yazarın şahsi sıkıntıları ve toplumsal hayata dair görüşleri, günlüklerinde hayat buldu. Ve ünlü yazar, biz okurlara vefatının ardından bu günlükler aracılığıyla her yönüyle kendisini anlattığı bir Oğuz Atay portresi bıraktı...
💠Batı tarafından Doğu toplumlarına dayatılan "geri kalmışlık" kisvesini reddeden Atay, bu düşünceye farklı bir bakış açısı sunar:
"Biz geri kalmış bir ülke değiliz, fakir düşmüş bir soyluya benzetilebiliriz ancak."
💠Atay, Batı'nın Doğu'ya dayattığı her türlü unsurun karşısındadır. Ünlü yazar, Batı'nın karar mercii olmasını, Doğulu toplumları sosyal ve kültürel anlamda tahakküm altına almasını, söz gelimi zevklerini dahi şekillendirmesini kabullenemez:
"Batılı değerlendirir, biz severiz."
(x) 🔎Bunları biliyor musunuz?:13 Aralık 1977'de arkadaşı Altay Gündüz'lerin evindeyken Oğuz Atay bir ara banyoya gitti. Bir süre çıkmadı. "Nasılsın Oğuz?" diye seslendiklerinde; "Sevinmeyin, daha ölmedim." karşılığını verdi. Sonra yine sessizlik oldu. Bir şeyler ters gidiyordu. Gündüz kapıyı kırdı; Oğuz Atay yaşama veda etmişti.