Arama

Türk Şiirine Aynadan Bakmak

Ayna yüzyıllardan beri kullanılan, sanatın farklı alanlarında da kendine yer bulan ilginç bir araç. Efsanelerde, masallarda başrolller kadar kilit bir konumda bulunan bu esrarengiz eşya Türk şiirinde de şairlerin sıklıkla kullandığı bir metafor olmuştur. Yalnızca şiirde değil kurmaca metinlerde de yer alan ayna imgesine Cahit Sıtkı, Necip Fazıl, Ahmet Muhip, Asaf Halet ve Ahmet Hamdi'nin şiirleri üzerinden beraber bakalım.

  • 12
  • 12

"Aynalar görürüm

aynalarda rüyalar

bütün bahçeleri

kuşlarıyla

silinir."

Asaf Halet Çelebi,Rüyalar

Sevgili bir tanedir, fakat önüne, kendisine bakmak için ayna koymuştur. O aynaların her birisinde, aynanın sırrına ve temizliğine göre kendi yüzü görünmektedir.

Ayna, içine türlü şekil ve suretler aksettiği halde hiçbir ses çıkarmadığı, hiçbir harekette bulunmadığı için hayran olup kalmış bir insana benzetilmiştir. Bu yüzden edebiyatta daima hayret ve hayranlıkla anılmıştır.

Anlaşılırlığın, açıklığın göreli olduğunu belirten Çelebi, şiirlerini kimse için değil, kendi iç dünyasını incelemek, "içindeki mağaradakiler"e "ayna tutmak" amacıyla yazdığını söyler.

(A'dan Z'ye Asaf Halet Çelebi, sf.46)

Necip Fazıl şiir yazmaya nasıl başladı?

Kaynakça:

↪ "Şiirin Aynası Aynanın Hafızası", Şaziye DURUKAN, Sosyal ve Beşeri Bilimler Araştırmaları Dergisi,2018,Bahar

↪"Cahit Sıtkı Tarancı'nın Şiirlerindeki 'Ayna' İmgesine Psikanalitik Bir Yaklaşım",Servet TİKEN, TAED 41,2009,

↪"Necip Fazıl‟da "Ayna" İmgesi,Adem CAN,Atatürk Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi,34, Erzurum 201

↪Asaf Halet Çelebi, Bütün Şiirleri,YKY

↪A'dan Z'ye Asaf Halet Çelebi,YKY

2024 Fikriyat. Tüm hakları saklıdır.
BİZE ULAŞIN