Dört halifenin naklettiği hadis-i şerifler: Hz. Ebubekir, Hz. Ömer, Hz. Osman, Hz. Ali'nin rivayet ettiği hadisler
Hz. Ali, Hz. Ebubekir ve Hz. Osman, ilk Müslümanlardan olmuş; Hz. Ömer ise Resul-i Ekrem'i öldürmek amacıyla çıktığı yolda duyduğu bir ayet-i kerimenin üzerine İslam ile şereflenmişti. Peygamberimizin en yakınlarından olan, pek çok olayda onunla sırt sırta mücadele veren ve her türlü desteği sağlayan bu dört sahabi, Müslümanlara yol gösterme konusunda daima öncü oldular. Resulullah'ın vefatının ardından Müslümanların liderleri olan dört halife, aynı zamanda Hulefa-i Raşidin olarak anıldı. Hz. Ebubekir, Hz. Ömer, Hz. Osman, Hz. Ali'nin rivayet ettiği hadisler...
🔸 Hz. Osman'ın (ra) işittiğine göre Resûlullah (sav):
Sınırda Allah rızası için bir gün nöbet tutmak, diğer mevkilerde bin gün nöbet tutmaktan daha hayırlıdır, buyurdu.
Tirmizî, Fedâilü'l-cihâd, 26
🔸 Ömer b. Hattâb'dan (ra) rivayet edildiğine göre Resûlullah (sav) şöyle demiştir:
Bir kimse, geceleyin Kur'an'dan okumayı âdet edindiği bölümü okumadan yahut tamamlamadan uyuyakalır, sonra sabah namazı ile öğle namazı arasında onu okursa (veya tamamlarsa) o kimse için gece okumuş gibi sevap yazılır.
Müslim, Müsâfirîn, 142
🔸 Hz. Ali'den (ra) rivayet edildiğine göre o, şöyle demiştir:
Resûlullah'ın (sav) ipeği sağ, altını da sol eline alıp, "Bu ikisi, ümmetimin erkeklerine haramdır." dediğini gördüm.
Ebû Dâvûd, Libâs, 11
🔸 Ömer b. Hattâb (ra) anlatıyor:
Hayber Savaşı'nda Peygamber'in (sav) ashâbından bir grup geldi ve "Filan kişi şehit, filan kişi de şehit" dediler. Bir adamın yanından daha geçtiler, filan adam da şehit, dediler. Peygamber (sav) "Hayır, hayır, ben onu ganimetten çaldığı hırkayı veya abayı giyinmiş hâlde cehennemde gördüm" dedi.
Müslim, Îmân, 182
🔸 Ali b. Ebû Tâlib'den (ra) rivayet edildiğine göre o, şöyle demiştir:
Peygamber (sav), ikindi namazından evvel, ikişer rekât olarak dört rekât (sünnet) namaz kılar ve bunların aralarını mukarreb (Allah'a yakın olan) meleklere ve onlara tabi olan müminlere ve Müslümanlara selâm vermek suretiyle ayırırdı.
Tirmizî, Mevâkît, 201; Cum'a, 66
