Kur'an-ı Kerim'de insan
Kur'an-ı Kerim'de yaratılmışların en üstünü olarak nitelendirilen insana dair çok sayıda ayet bulunur. Yüce Allah (CC) bu ayet-i kerimelerde insanın yaratılış gayesinden detaylıca bahseder. Zaaflarını ve üstün özelliklerini gözler önüne sererek ne şekilde yaşaması gerektiğini açıklar. Kulların iradesi ve sorumluluğunu hatırlatır. Sizler için Kur'an-ı Kerim'de insan konusunu irdeledik...
🔹 Kur'an-ı Kerim'de insanlar İslami değerler içerisinde bir bütün olarak ele alınır. Onun varoluş amacını ortaya koyar. İnsana verilen üstün özellikler onu kültür, bilgi, teknik üreten tek varlık durumuna getirir.
🔹 Dinimiz açısından önemli olan, insanın bu güç ve yeteneklerini hangi yönde kullanacağıdır.
🔹 Takva, insan için oldukça önemli bir olgudur. Bakara Suresi, 177. ayette takva sahibi insanların özelliklerinden şu şekilde bahsedilmiştir:
"Yüzlerinizi doğu ya da batı tarafına çevirmeniz iyilik değildir. Asıl iyilik; Allah'a, âhiret gününe, meleklere, kitaplara ve peygamberlere inanan; malını sevdiği halde akrabasına, yetimlere, yoksullara, yolda kalan gariplere, dilenenlere, hürriyetine kavuşmak isteyen köle ve esirlere veren; namazı dosdoğru kılıp zekâtı ödeyen; antlaşma yaptığında sözünde duran; sıkıntı, darlık, hastalık ve şiddetli savaş zamanlarında sabredenlerin yaptığıdır. Kulluklarında samimi ve dürüst olanlar işte bunlardır; gerçek takvâ sahipleri de yine bunlardır."
Bakara Suresi, 177. ayet tefsiri: Ayetin devamında gerçekten dürüst (sâdık) insanların ve takvâ sahibi sayılması gerekenlerin, zikredilen hasletleri kazanmış kimseler olduğu ifade edilmiştir.
Tefsirin devamı için tıklayınız
🔹 Takva, adeta insanı istikametini kaybetmekten alıkoyan bir kontrol sistemidir. Cenab-ı Hakk'ın (CC) büyüklüğünü tefekkür ederek görmeyi sağlar, gafletten korur ve günahlardan sakındırır.
İshak Danış'ın sesinden Bakara suresini dinlemek için tıklayınız
🔹 Müslümanlar için en üstün insan, Peygamber Efendimiz'dir (SAV). İslam da Allah'ın (CC) insanları yarattığı fıtrata uygun bir dindir. Bu durum Rûm Suresi 30. ayette şu şekilde ifade edilmiştir:
"O halde sen hanîf olarak bütün varlığınla dine, Allah insanları hangi fıtrat üzere yaratmışsa ona yönel! Allah'ın yaratmasında değişme olmaz. İşte doğru din budur; fakat insanların çoğu bilmezler."
Rûm suresi 30. ayetin tefsiri: İnsan fıtratında Allah'ın varlığını ve birliğini tanımaya doğru tabii bir eğilim vardır. Hatta İslâm âlimleri genellikle, bu eğilimin ilk yaratılış anında insanla Allah arasında yapılmış temsilî sözleşme ile ilintili olduğu kanaatindedirler.
Tefsirin devamı için tıklayınız
🔹 Bu noktada dindarlık, insanın kendi fıtratına dönüşü, fıtratı üzerine yaşaması olarak tanımlanabilir. İnsan İslam'dan ne kadar uzaksa fıtratından da o kadar uzak demektir.
Bünyamin Topçuoğlu'nun sesinden Rûm suresini dinlemek için tıklayınız