Peygamberimizin 10 duası

Yayınlanma Tarihi: Mart 03, 2023 12:45 Güncelleme Tarihi: Şubat 11, 2024 15:17

İnsan en çok Rabbine muhtaçtır. Dua kişinin kulluk bilincinin farkında olarak Yüce Allah'a (CC) yalvarması,birtakım isteklerde bulunmasıdır. Müslümanların yegane önderi, Alemlere Rahmet olarak gönderilen Efendimiz Hz. Muhammed (SAV) duayı çok önemser ve sahabilerine de tavsiye ederdi. Resulullah'ın (SAV) sıklıkla gerçekleştirdiği 10 duayı sizler için bir araya getirdik.

1/10

💠

Enes b. Mâlik'in rivâyetine göre (RA) Hz. Peygamber (SAV) şu duayı söylerdi:

"Allahım, âcizlikten, tembellikten, korkaklıktan ve çok ihtiyarlığın çökkünlüğünden sana sığınırım. Kezâ ben kabir azabından da sana sığınırım. Hayatın ve ölümün fitnelerinden de sana sığınırım!"

(Buhârî, Daavât 38 - Tirmizî, Daavât 76)

2/10

💠

Ebu Hureyre'den (RA) rivâyet edildiğine göre; Resulullah (SAV) şöyle dua ederdi:

"Allah'ım, dört şeyden sana sığınırım: menfaat sağlamayan ilimden, (Allah'tan) korkmayan kalpten, doymayan nefisten ve kabul olmayan duâdan sana sığınırım."

(Müslim, Zikir 18 - Nesâî, İstiâze 2)

3/10

💠

Ebu Hureyre (RA) buyurdu:

"Resulullah (SAV) belânın meşakkatinden, şakanın erişmesinden, kazanın kötüsünden, düşmanların sevinmesinden Allah'a sığınır idi."

(Buhârî, Daavât 27)

4/10

💠

Ebu Hureyre'den (RA) rivâyet edildiğine göre; Resulullah (SAV) şöyle buyurdu:

"Kim Allah Subhânehu'ya dua etmez (O'ndan dilekte bulunmaz) ise Allah o kimseye gazap eder."

(Tirmizî, Daavât 3 - İbn-i Mâce, Duâ 1)

5/10

💠

Enes bin Mâlik (RA) rivayet etti:

Adamın biri, Peygamber'e (SAV) geldi ve "Ya Resûlallah!" dedi, "hangi duâ daha faziletlidir?"

Resul-i Ekrem buyurdu ki:

"Rabbinden afiyet, dünya ve ahirette selâmet dile!"

Sonra Resul-i Ekrem'e ikinci gün geldi ve "Ya Resulallah!" dedi, "hangi dua daha faziletlidir?"

Resul-i Ekrem ona aynı cevabı verdi.

Sonra üçüncü gün Resul-i Ekrem'e geldi ve Resul-i Ekrem ona aynı cevabı vererek şöyle buyurdu: "Sana dünyada afiyet ve ahirette de afiyet verilirse şüphesiz felah bulmuş olursun."

(Tirmizî, Daavât 88 - İbn-i Mâce, Duâ 5)