Abdurehim Heyit'in vatanı uğruna yapamayacağı hiçbir şey yoktu. Tek dileği ve istediği Uygur Türklerinin özgür olmasıydı. Milletine, milli şuuru diri tutacak türküler söylemeyi de görev edinmişti. Bıkmadan, usanmadan, kaçmadan her yerde yüksek sesle söylüyordu. O bir "Duçar Kralı" ve bir kahramandı. Akıllarda ve yüreklerde; "Dedim adın nedir, dedi Heyit'tir. Dedim ya makamın, dedi şehittir. Dedim peki suçun, dedi Türklüktür. Dedim pişman mısın, dedi yok yok" dizleri kaldı...