Arama
Uyku duaları: Uyku öncesi okunacak dualar
Dua, kulu Rabbine yaklaştıran özel ve maneviyat yüklü bir ibadettir. Bu sebepten dolayı müminler sürekli Rablerine yönelme çabası içinde olurlar. Dua herhangi bir istek ve yakarış olduğu gibi belirli zamanlarda da yapılabilir. Öyle ki Allah Resulü (SAV) hayatın her anında bazı dualar etmişti. Bu durum müminler tarafından da sıklıkla tekrarlandı. Uyku dualarını ve uyku öncesi okunacak duaları araştırdık. İşte uyku duaları...
Yine Hz. Âişe (RANHA) diyor ki;
Resulullah bu sûreleri (Muavvizeteyn) gerek kendisi için gerekse herhangi bir ağrı ve acısı olan diğer insanlar için de okur ve Allah'tan şifa dilerdi."
(Buharî, De'avât, 12; Müslim, Selâm, 50-51; Ebû Dâvud, Edeb, 98)
Ebu Hüreyre (RA) diyor ki;
Resulullah (SAV) şöyle buyurdu:
"Biriniz istirahat için yatacağı zaman şöyle dua etsin
Okunuşu:
"Bismike Rabbî veda'tü cenbî ve bike erfe'uhû, in emsekte nefsî ferhamhâ ve in erseltehâ fehfazhâ bimâ tehfezu bihî 'ıbâdeke's-sâlihîn."
Anlamı:
"Rabbim! Senin isminle yanımı yatağa koydum. Ve yine senin isminle yanımı yataktan kaldıracağım. Eğer uykuda canımı alacaksan, bana merhamet edip bağışla! Şayet hayatta bırakacaksan, salih kullarını koruduğun şeylerle beni de fenalıklardan koru!"
(Buhârî, De'avât 13; Müslim, Zikir ve Dua, 98)
Peygamberimizin damadı dördüncü halife Hz. Ali (RA) diyor ki;
"Resulullah (SAV), bana ve Hz. Fâtıma (RA)'ya şöyle buyurdu.
"Yatağınıza girdiğiniz zaman veya istirahate çekildiğiniz zaman; otuz üç defa "Allâhü ekber (Allah en büyüktür)", otuz üç defa "Sübhânallâh (Allah'ı noksan sıfatlardan tenzih ederim)", otuz üç defa da "Elhamdülillâh (Allah'a hamd olsun, her türlü övgü O'na mahsustur) deyiniz."
(Buhârî, De'avât 11; Müslim, Zikr, 80; Ebû Davud, Edeb, 100)
Sahabeden Huzeyfe (RA) diyor ki; Resulullah (SAV) uyumak istediği zaman sağ elini yanağının altına koyarak şöyle derdi:
Okunuşu:
"Allâhümme kınî 'azâbeke yevme teb'asü 'ıbâdeke."
Anlamı:
"Allah'ım! Kullarını yeniden dirilttiğin gün beni azabından koru!"
(Ebû Davud, Edeb, 98; Tirmizî, De'avât, 18; İbn Mâce, Dua, 15)
