Arama
Gazze olaylarının tarihi arka planı
7 Ekim 2023 tarihinde işgalci İsrail'in Gazze'ye yönelik başlattığı saldırılar daha ilk günden geniş çaplı bir soykırıma dönüştü. İşgalciler bu bir yıllık süreçte ellerine geçen her imkanda masum Filistinlilere saldırdılar. Binlerce Müslüman şehit olurken yüz binlerce insan yer değiştirmek zorunda kaldı. Aslında olaylar ciddi bir tarihi arka plana sahipti. Gazze'deki hadiselerin tarihi arka planını araştırdık.
▪ Filistin'i 1920'den beri idare eden İngiltere, Filistin sorununu çözme sorumluluğunu 1947'de Birleşmiş Milletler'e devretti. Bu bir bakıma manda devir teslim töreniydi. Yahudilere vatan kurma projesi, Müslümanları yok saymak hatta yok etmek üzere adım adım işleme konulmuştu.
▪ BM'nin kurduğu özel komite, bölgeyi Filistin ve Arap devletleri arasında bölmeyi önerdi. Arap Yüksek Komitesi diye anılan Filistinli temsilciler, teklifi reddederken, yahudi temsilciler kabul etti.
▪ Paylaşım planı, Filistin'in yüzde 56,47'sini Yahudi devletine, yüzde 43,53'ünü de Arap devletine bırakıyordu. Kudüs ise uluslararası bir idare altında olacaktı.
▪ 29 Kasım 1947'de BM Genel Kurulu'nda 33 ülkenin oyuyla plan onaylandı. 13 ülke karşı oy vermiş, 10 ülke de çekimser kalmıştı. Filistinlilerin reddettiği plan hiç uygulanmadı. İngiltere, 15 Mayıs 1948'de, Filistin'deki manda idaresine son verme niyetini ilan etti ancak bu tarih öncesinde çarpışmalar başladı.
▪ İngiltere halkı, askerlerinin ölümü nedeniyle Filistin'de İngiliz varlığına karşı çıkmaya başladı. Ayrıca İngilizler, ABD'nin daha fazla Yahudi mültecinin buraya kabul edilmesi için uyguladığı baskıya öfkeliydi. Bu da siyonizme Amerikan desteğinin artışının işaretiydi.
▪ Yahudi milis güçlerinin Arap köylerinde "temizlik" adını verdikleri operasyonları 1948 yılının Aralık ayında başladı. Bu operasyonlar aynı zamanda İsrail terör devletinin ayak sesleriydi.
İsrail'in İlanı - 1948
▪ İsrail binlerce yıl sonra hukuksuz şekilde kurulan ilk yahudi devletiydi. Tel Aviv'de 14 Mayıs 1948'de saat 16:00'da ilan edildi. Karar, son İngiltere birliklerinin bölgeyi terk ettiği ertesi gün yürürlüğe girdi. Bu karar sonrasında Filistinliler, 15 Mayıs'ı "El Nekbe" diye anmaya başlayacaktı, yani "Felaket" günü...
▪ Yahudi güçleri, İrgun ve Lehi militanlarının desteğiyle daha fazla ilerleme kaydetti; Yahudi devletine ayrılmış toprakların yanı sıra, Filistinlilere ayrılmış bölgeleri de ele geçirmeye başladı.
▪ Irgun ve Lehi örgütlerinin militanları, 9 Nisan'da Kudüs yakınlarındaki Deir Yasin köyünde çok sayıda Filistinli'yi katletti. Katliam haberi, Filistinliler arasında hızla yayılıp dehşetli bir ruh durumu oluşturdu ve yüz binlercesi Lübnan, Mısır ve Batı Şeria bölgelerine akın etti.
▪ İsrail devleti ilan edildikten tam bir gün sonra Ürdün, Mısır, Lübnan, Irak ve Suriye orduları İsrail'e saldırmaya başladı ama püskürtüldüler. İsrail ordusu küçük bölgelerde süren direnişi de bastırdı. Ortaya çıkan ateşkes hatları, İngiltere mandasındaki Filistin'in çoğunluğunu İsrail'e bırakıyordu.
▪ Mısır, Gazze Şeridi'ni elinde tuttu. Ürdün de Kudüs çevresindeki toprakları ve Batı Şeria bölgesini ihhak etti. Bunlar, İngiltere manda topraklarının yüzde 25'ini oluşturuyordu. Bu durum 1967 savaşına dek sürdü
▪ 5 Haziran 1967 tarihinde işgalci İsrail, Mısır, Ürdün ve Suriye ordularını 6 günde yendi. Bu savaşın sonunda İsrail Golan tepelerini, Doğu Kudüs, Gazze ve Sina çölünü işgal etti
İsrail'in Lübnan'ı İşgali - 1982
▪ İşgalci İsrail, Lübnan sınırına yakın yerleşim birimlerini saldırılardan korumak amacıyla bu ülkenin güneyine asker sevk etti. Savunma Bakanı Ariel Şaron, orduyu başkent Beyrut'a kadar götürdü; FKÖ'yü bu ülkeden çıkardı. İsrail güçleri 14 Eylülde Beyrut etrafında birikirken, Hıristiyan Falanj milisler lideri Beşir Cemayel, başkentteki karargâhında bir bombanın patlamasıyla öldü.
▪ Ertesi gün İsrail ordusu Batı Beyrut'u işgal etti. 16 Eylül'den 18 Eylül'e kadar, İsrail ile ittifak yapan Falanjistler, Sabra ve Şatilla kamplarında yüzlerce Filistinliyi şehit etti.
▪ Neredeyse bir asrı bulan Orta Doğu mücadelesindeki en kanlı katliamlardan biriydi bu. Öyle ki Ariel Şaron, savunma bakanlığından başka bir göreve geçmek zorunda kaldı.